- 1-ին փուլ ՝ մայիսի 02-31-ը
«Պոչատ աղվեսը»
«Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թեոնց ապրի աշխարհումայդպես խայտառակվ: Եվորոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռքքաշենիրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց ևսկսեց նրանց գլխինքարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենցպոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, ևերկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
Փոխադարծ
«Ես իմ պոչը թողեցի թակարդում և միտք արեցի թեոնց ապրեմ աշխարհում այսպես խայտառակվեմ: Եվ որոշեցի մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռք քաշեն իրենց պոչերից: Ես բոլոր աղվեսներին հավաքեցի և սկսեցի նրանց գլխին քարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենց պոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես ինձ պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
«Տարվա իմ ձեռքբերումները»
Բարև…
Իմ անունը Սիլվի է, ես սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրի Հարավային դպրոց-պարտեզում: Այս տարի ես 4.2 դասարանից եմ: Մենք այս տարի անցել են նոր 2 առարկա, հայրենագիտություն և բնագիտություն, այս երկու առարկաները ուրիշ դպրոցներում անցնում են 5-րդ դասարանից: Մենք 4-րդ դասարանում Մայրենիից սովորել ենք խոսքի մասեր ՝ բայ, գոյական, ածական, նաև անցել ենք հայ գրողներին ՝ Հովհաննես Թումանյան, Ղազարոս Աղայան, Ջաննի Ռոդարի և այլն: Մենք Մայրենիի ժամին ամեն ուրբաթ, ընթերցում ենք տարբեր բանաստեղծություններ, և տարբեր հեքիաթներ, իսկ երկուշաբթի հաճախում ենք դպրոց և պատմում մեր սովորածը:Մենք այժմ ունենք ընտրությամբ ործունեություն, իմ ընտրությունը երգ է, մենք երգի ժամին հավես տարբեր երգեր ենք երգում։
Ստեղծագործական աշխատանք ռոդարիական << Ծաղկաշունը>>
Մի աղջիկ կար, նա շատ էր սիրում շներին, այդ աղջիկը մի երազանք ուներ՝ ունենար շուն։ Նա մի օր իր մայրիկին և հայրիկին ասաց, որ նա շուն է ցանկանում, և իր մայրիկը և իր հայրիկը համաձայն չէին, որ իրենք շուն պահեն։ Մի քանի տարի անց իր մայրիկը մի շուն է գնում և գալիս է աշխատանքից տուն, աղջիկը ուրախությունից լացում էր։Մայրիկը իր ձեքի վրայի շունը տվեց աղջկան։ Մի քանի շաբաթ անց աղջիկը շանը դեռ անուն չէր մտածել, բայց նրա հետ գնացել էր կրկես։ Նա մտավ կրկես իր շան հետ և տեսավ մի մարդու, ով նույնպես ուներ շուն, նրան երկուսով զարմացել էին, քանի որ նրանց շները միջոցառման էին մասնակցում, նրանք հագել էին ծաղկի շոր և բոլորը ծիծաղում էին։
Չիպոլինոյի արկածները ճանապարորդության ժամանակ.
Չիպոլինիոն Չիպոլոնեի տղան էր։ Նա յոթ եղբայր ուներ՝ Չիպոլետտոն, Չիպոլոտտոն, Չիպիլոչ֊Չիպոլու֊չչան, և այդպես մինչև վերջ: Չիպոլինոն մի օր իր յոթ եղբայրներին առաջարկեց որպեսզզ նրանք բոլորով ճանապարորդություն անցկացնեն, նրանց Չիպոլինոն տարավ ամենալավ վայրը, նրա եղբայրները շատ ուրախացան և նրանք Չիպոլինոին տարան ուրիշ ավելի գեղեցիկ վայրեր. այդ ժամանակ Չիպոլինոն երջանկությունից սկսում է լացել քանի որ Չիպոլինոն իր եղբայրնեից այդպիսի բան չեր կարող սպասել, քանի որ Չիպոլինոի եղբայրները փոքր երեխաներ էին, երեք հոգի ութ տարեկան էին իսկ չոր հողին յոթ տարեկան էին, և այդ ժամանակվանից Չիպոլինոն հասկացավ, որ իր համար ամենալավ մարդիկ իր յոթ եղբայրներն են:
Կապույտ լուսացույցը.
Մի անգամ մի ամպոտ օր Միլանի Դուոմոյի հրապարակի լուսակիրը տարօրինակ բան արեց: Նրա բոլոր լույսերը հանկարծակի կապույտ դարձան, և մարդիկ չգիտեին` ինչպես վարվել:
-Փողոցն անցնե՞նք, թե՞ չանցնենք: Կանգնած մնա՞նք, թե՞ չմնանք:
Իր բոլոր «աչքերից» բոլոր ուղղություններով լուսակիրն անսովոր կապույտ ազդանշան էր տալիս, այնպիսի կապույտ, Միլանի երկնքից էլ կապույտ:
Մեքենաների վարորդները գոռգոռում էին և ազդանշան տալիս, մոտոցիկլետների ձայնը աշխարհ էր բռնել, իսկ շատ թմբլիկ մի հետիոտն բղավում էր.
-Դուք չգիտեք, թե ես ով եմ:
Սրամիտները կատակում էին.
-Ամպի կանաչը պաշտոնյաներից մեկն է կերել, որ քաղաքից դուրս ամառանոց կառուցի:
-Կարմիրով էլ «Ջարդինի» այգիների ձկներին են ներկել:
-Գիտե՞ք` ինչ են անելու դեղին գույնը: Ավելացնելու են ձիթապտղի յուղին:
Վերջապես ժամանեց մի ոստիկան և կանգնեց խաչմերուկի մեջտեղում, որ երթևեկությունը կարգավորի: Մի ուրիշ ոստիկան կառավարման վահանակը գտավ, որ թերությունն ուղղի և անջատեց հոսանքը:
Մինչև անջատվելը լուսակիրը հասցրեց մտածել. «Խեղճ մարդիկ: Ես նրանց երկինք գնալու ազատ ճանապարհի ազդանշանն էի տվել: Եթե հասկանային, հիմա բոլորը թռչել կիմանային: Կարող է նրանց քաջությունն էր քիչ: