Day: 08.11.2023

1.    Վերադասավորի՛ր «մոկասեծ» տառախումբը և գրի՛ր ստացածդ բառը։  

Ոսկեծամիկ

2.    Օգնի՛ր կենդանիներին հասնել իրենց տները։ 

Արջ-որջ
Կով-գոմ
Հավ-հավանոց
Շուն-բուն
Մեղու-փեթակ
Ծիծեռնակ-բույն

3.       Ո՞ր ասացվածքն է «թաքնվել» նկարում։

Ճտերը աշնանն են հաշվում։

10. Լրացրո՛ւ նշված բառերի բաց թողնված տառերը։ Այդ բառերը գործածելով՝ հորինի՛ր աշնան մասին պատում։ 

Արևային, ոսկեհանդերձ, տերևաթափ, գունազարդել, բերքահավաք։

11․Համացանցից օգտվելով` պատրաստի´ր Մխիթար Սեբաստացու կողմից միաբանության հիմնման մասին պատմող տեսանյութ կամ ռադիոնյութ: Տեսանյութդ տեղադրի՛ր Youtube-ում, հղումն էլ՝ այստեղ։

Ողջույն ես Սիլվին եմ, սովորում եմ Հարավային դպրոցի 5․2 դասարանում։  Ասյօր ես կպատմեմ մեր դպրոցի մասին։ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրը ունի, 7 դպրոց ՝ Հարավային դպրոցը, Հյուսիսային դպրոցը, Արևմտյան դպրոցը, Արևելյան դպրոցը, Ավագ դպրոցը, Քոլեջը և Միջին դպրոցը։ Մեր ցանկացած դպրոցը շատ մեծ օրինակ ՝ Միջին դպրացը, այնտեղ կա գիմնաստիկայի սրահ, կառատեյի սրահ, ձյուդոյի սրահ և այլն։

Dustin: Hello Fiona, How was your weekend?

Did you have. a good time?

Fiona: Yes, I did. I went to the zoo last Saturday.

Dustin: Did you see the monkeys?

Fiona: No I didn’t but I saw  the baby penguins. They were great! I even fed  them.

Dustin: Did you take  any photos?

Fiona: Yes I did, Look!

1․ Ո՞րն է Ձեր առաջին բանաստեղծությունը՞

2․ Ո՞րն է Ձեր ստեղծագործություններից ամենասիրելին՞

3․ Մանկո՞ւց եք երազել գրող դառնալ

4․ Ի՞նչ կցանկանայիք անել, որը դեռ չեք արել

5․ Ո՞վ է ազդեթություն թոռել Ձեզ վրա, որպեսզի գրող դառնաք

Այդ առավոտ ամեն ինչ պետք է փոխվեր, նա պետք է միաձուլվեր իր սարի հետ: Սարերը շատ էին, նրանք բարձր էին և ցածր, լայն ու նեղ: Ամեն մեկն ուներ իր ձևը՝ քարի գույնը, տեսակը:  Մեկը նման չէր մյուսին, մեկի վրա խոտ կար, մյուսի վրա՝ չկար, մեկը պատված էր ձյունով, մյուսը՝ ոչ, մեկի ձյունը լանջին էր, մյուսինը՝ գագաթին: Յանին սարերի մասին պատմել էին հարյուր անգամ, բայց նա դեռ չէր տեսել դրանք, ժամանակը եկել էր ու նա պետք է գնար սարերի մոտ, ընտրեր իր սարը և միաձուլվեր նրա հետ՝ դառնար սարի մի մասը, սարն էլ դառնար իր անբաժանելի մասը:

Երբ Յանը բացեց աչքերը՝ ուժեղ լույս էր, արևը հաճելի չէր դժվար քնից հետո, ամբողջ գիշեր նրան տանջումէին մտքերը: Նա արդեն չէր հիշում, թե ինչպես, բայց արդեն կանգնած էր սարերի մոտ: Սարերը նրա առջևէին, շարված էին աջ և ձախ, ինչպես սուպերմարկետում, կարծես դրված էին՝ ընտրելու համար: Դիմացն արահետ էր, որը տանում էր դեպի անվերջություն:

Յանին համակեց վախը, նա նայեց կապույտ երկնքին, նայեց դիմացը՝ ուժեղ արև էր, Յանին թվաց որվերջին անգամ է տեսնում արևը և թողեց, որ այն այրի իր աչքերը: Առաջ շարժվեց՝ վստահ, դանդաղքայլերով, նայեց աջ՝ առաջին սարին: Սարը բարձր էր՝ ոչ շատ լայն, լանջին խոտեր էին, ծաղիկներ, գագաթը չէր երևում, բայց գագաթին հասնող հատվածում ձյուն էր, Յանին թվաց, որ վերևում հետաքրքիր է, ուզեց բարձրանալ ու առաջին քայլն արեց, սկսեց բարձրանալ, ժպիտ հայտնվեց դեմքին, չհասկացավ, թե ինչու, բայց այդ ամենն սկսեց նրան դուր գալ: Սարը նրա առաջ բացեց իր գիրկը, նրան թվաց որ սարըգրկում է իրեն:

Ծաղիկները Յանին գեղեցիկ էին թվում, ոչինչ չէր վկայում այն մասին, որ Յանին կարող ենդժվարություններ սպասել:

Բայց դժվարություններն սկսվեցին այն պահից, երբ սարն սկսեց անկյունը փոքրացնել․ բարձրանալըդժվար էր դառնում: Յանը հեռվում մի փոքր սար տեսավ, որն արդեն բարձրացած կլիներ, եթե այն ընտրածլիներ: Նա սկսեց կասկածել․ արդյոք ճիշտ ընտրություն է արել: Դեռ երկար ճանապարհ պետք է անցներ, երեք անգամ ավելի, քան անցել էր, ու անկյունը գնալով սրվում էր, օդը սառում էր, ոտքի տակ ձյունըշատանում, մթնում էր, իսկ ինքը պետք է մինչև առավոտ հասներ գագաթին: Ժամանակը քիչ էր, Յանըփորձում էր քայլերն արագացնել, բայց դա նրա մոտ այնքան էլ հեշտ չէր ստացվում: Մտքերը խեղդում էինավելի ուժեղ քան սառը ծակող օդը: Նորից նայեց հեռվում գտնվող փոքրիկ սարին, որն արդեն ներքևում էր: Աչքերը լցվեցին արցունքներով, երբ տեսավ, թե դեռ ինչքան շատ ճանապարհ կա մինչև իր սարի գագաթը:

Continue reading “Սարի լռությունը” →